Nie zgłosiłem się do szkolnej reprezentacji koszykówki, bo jestem nieśmiały.
Nie śpiewam w chórze, bo się wstydzę.
Nie zagadam do fajnej dziewczyny, bo brak mi pewności siebie.
Nie zabiorę głosu na lekcji, bo jeszcze mnie wyśmieją.
Nie pójdę na imprezę do koleżanki, bo będę musiała poznać nowych ludzi, a to mnie bardzo krępuje.
Te zdania spędzają sen z powiek wszystkim nieśmiałym osobom. Straciliśmy tyle okazji na dobrą zabawę, bo się baliśmy. Baliśmy się tego co powiedzą inni, jak nas ocenią, a broń Boże-wyśmieją. Ja się pytam, ile jeszcze okazji stracimy przez tą głupią nieśmiałość?
Trzeba to wreszcie pokonać, przestać się bać i zamknąć rozdział tego biednego człowieczka, który boi się spytać nawet przechodnia o godzinę. Nie można bać się życia i ciągle przepraszać za to, że się wgl chodzi po świecie. Niestety są takie czasy, że trzeba twardo stąpać po ziemi, bo Cię zgnoją.
Nieśmiałość nie może Ci dyktować co jesteś w stanie osiągnąć, a czego nie.
Post bardzo mądry. Sama jestem taką osobą, nieśmiałą i bardziej skrytą i widzę, ile okazji na dobrą zabawę mi ucieka.... Ale powoli przezwyciężam samą siebie! Nie wolno się bać świata, bo ani się obejrzymy... a minie nam pół życia, które w jakimś stopniu zmarnowaliśmy :(
OdpowiedzUsuńswoją drogą, przepraszam za spam, ale zapraszam tez do siebie, dopiero co założylam bloga i liczę na jakieś opinie, ew. obserwację ♥
thousand-miles-to-heaven.blogspot.com
Zawsze byłam nieśmiała, ale pewnego dnia powiedziałam "Dość!"
OdpowiedzUsuńUwierzyłam w siebie i nie bałam się świata :3
Teraz zdecydowanie mogę powiedzieć że to była świetna zmiana ;3
Zapraszam! Jeśli ci się spodoba zaobserwuj, odwdzięczę się :*
Gabrielle->Klik!
Ten pst wydał mi się taki... mądry.
OdpowiedzUsuńJa ze swoją nieśmiałością zerwałam już dawno temu i jest mi dobrze bez niej.
http://blog--ksiazkoholiczki.blogspot.com/